Public Library of United States Diplomacy Ta Nea Articles #PLusD

Posted by
Wikileaks: Υπόγειος πόλεμος για τα κοιτάσματα του Αιγαίου
Τα απόρρητα τηλεγραφήματα για τις επαφές των ΗΠΑ με την Τουρκία σχετικά με τις ελληνικές αντιδράσεις στις απόπειρες της Αγκυρας να διεξαγάγει έρευνες για πετρέλαιο
Καρανίκας ΧάρηςΓιάννης Παπαδόπουλος  | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 | 08/04/2013
Μια νέα εφαρμογή πληροφορικής που δίνει τη δυνατότητα να ψάξει κανείς αποχαρακτηρισμένα τηλεγραφήματα αμερικανικών πρεσβειών από τη δεκαετία του 1970 με τρόπο που μέχρι σήμερα δεν ήταν εφικτός ανέπτυξε το Wikileaks (www. wikileaks.org). «ΤΑ ΝΕΑ», μαζί με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το Associated Press στη Μεγάλη Βρετανία, το ιταλικό περιοδικό «L’Espresso», την αυστραλιανή εφημερίδα «The Age», τη μεξικανική «La Jornada» και άλλα εννέα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανά τον κόσμο είχαν πρόσβαση στην εφαρμογή και στα τηλεγραφήματα τον τελευταίο μήνα για την αναζήτηση των καλύτερων ιστοριών που βρίσκονται κρυμμένες σε περισσότερα από 1,7 εκατομμύρια διπλωματικά έγγραφα.Σύμφωνα με τους ανθρώπους του Wikileaks, το πρότζεκτ Public Library of US Diplomacy (PlusD) «έχει σκοπό την καλύτερη πρόσβαση του κοινού στις αμερικανικές κυβερνητικές πληροφορίες». Επίσης, όπως υποστηρίζει η οργάνωση, «γίνεται για τη διατήρηση της ιστορικής αλήθειας» καθώς έχουν υπάρξει περιπτώσεις κατά τις οποίες διπλωματικά έγγραφα των ΗΠΑ που ήταν αποχαρακτηρισμένα βρέθηκαν να επαναχαρακτηρίζονται ως απόρρητα. «Ουσιαστικά εξαφανίζονται σιωπηρά από εκεί που μπορούσε κανείς να τα βρει – τα ηλεκτρονικά από τις online βάσεις δεδομένων, τα έντυπα από τις βιβλιοθήκες. Υπήρξε ένα μεγάλο σκάνδαλο με έγγραφα για πυρηνικά όπλα στα οποία πιάστηκαν να κάνουν τον επαναχαρακτηρισμό παρά το γεγονός ότι το προηγούμενο χρονικό διάστημα ήταν αποχαρακτηρισμένα» αναφέρει συνεργάτης του Wikileaks. Η ίδια πηγή επισημαίνει ότι επαναχαρακτηρισμοί μπορεί να έχουν επιχειρηθεί σε ικανό αριθμό περιπτώσεων αλλά είναι αδύνατο να βρει κανείς ακριβώς σε πόσες και σε ποιες, αφού τα τηλεγραφήματα που αποχαρακτηρίζονται «απελευθερώνονται» από την αμερικανική κυβέρνηση σε έναν ιστότοπο που είναι πολύ δύσκολο να ψάξει κανείς.
Με τη νέα εφαρμογή του Wikileaks οι αναζητήσεις στα τηλεγραφήματα μπορούν να γίνονται δίνοντας συγκεκριμένες ημερομηνίες ή χρονικά διαστήματα ή με βάση παραλήπτη ή αποστολέα ή ανάλογα με το αν η αρχική ή η σημερινή τους διαβάθμιση είναι απόρρητη ή εμπιστευτική.  Και το σημαντικότερο: μπορεί να ψάξει κανείς ανάλογα με την κίνηση των τηλεγραφημάτων ανά γεωγραφική περιοχή και θέμα – που σημαίνει ότι επιλέγοντας στο ανάλογο πεδίο τους όρους «GR» και «CY» μπορεί να βρει όλα τα διπλωματικά έγγραφα που αφορούν την Ελλάδα και την Κύπρο. Σημειώνεται ότι για την περίοδο 1973-1976 τα τηλεγραφήματα που αφορούν τη χώρα μας φτάνουν τα 19.910 και την Κύπρο τα 11.189.Θερμά επεισόδια μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας προκαλούσε η πλεύση ερευνητικών σκαφών στο Αιγαίο από τη δεκαετία του ’70. «ΤΑ ΝΕΑ», αξιοποιώντας τη νέα εφαρμογή του Wikileaks, εντόπισαν αμερικανικά τηλεγραφήματα που αποκαλύπτουν το διπλωματικό παρασκήνιο των ερευνών των σκαφών «Τσανταρλί» το 1974 και «Σισμίκ» το 1976. Σήμερα, η ιστορία επαναλαμβάνεται, αφού η Τουρκία προτίθεται να διεξαγάγει έρευνες για τον εντοπισμό κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο με το σκάφος «Μπαρμπαρόσα».
Αμερικανοί διπλωμάτες έπειτα από συναντήσεις με τούρκους αξιωματούχους τον Ιούνιο του 1974 διέδιδαν το μήνυμα ότι οι Ελληνες ήθελαν να φοβίσουν τις ξένες εταιρείες ώστε να μην προχωρήσουν σε έρευνες πετρελαίου στο Αιγαίο, σύμφωνα με τηλεγραφήματα που εντόπισε η νέα εφαρμογή αναζήτησης του Wikileaks.
Η Ελλάδα διαμαρτυρήθηκε για την ενδεχόμενη συνεργασία των Αμερικανών με την τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου – ενέργεια που τελικά χρησιμοποιήθηκε υπέρ της Τουρκίας παρά το γεγονός ότι η ένταση είχε προκληθεί από έρευνες τουρκικού σκάφους. Στις 17 Ιουνίου 1974 ένα εμπιστευτικό πολυσέλιδο έγγραφο (1974ANKARA04379) εστάλη από τον αμερικανό πρεσβευτή στην Αγκυρα προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τον ΟΗΕ, τις πρεσβείες σε Αθήνα, Λευκωσία, Λονδίνο, τα προξενεία Σμύρνης, Θεσσαλονίκης, Κωνσταντινούπολης, αλλά και προς πλήθος άλλων αποδεκτών κυρίως από τις στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, στην Ευρώπη, τον 6ο Στόλο καθώς και στις μυστικές υπηρεσίες. Οπως διαπιστώθηκε κατά την ερευνητική συνεργασία των «ΝΕΩΝ» με το Wikileaks, σπανίως συναντώνται τηλεγραφήματα με τόσο πολλούς αποδέκτες.
Το διάβημα. Στο εν λόγω έγγραφο περιγραφόταν η συνάντηση του γενικού διευθυντή του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας κ. Σοϊζάλ με στέλεχος της πρεσβείας στην Αγκυρα, κατά την οποία οι Αμερικανοί παρέλαβαν το διάβημα διαμαρτυρίας της Ελλάδας για τις έρευνες του τουρκικού ωκεανογραφικού σκάφους «Τσανταρλί» στο Αιγαίο. «Πιθανώς, το ελληνικό διάβημα στόχευε στο να “τρομάξει” όποιες ξένες εταιρείες εξετάζουν το ενδεχόμενο να αναλάβουν έρευνες για λογαριασμό της Τουρκίας», έγραφε στο τηλεγράφημα ο πρεσβευτής Μάκομπερ. Οι ΗΠΑ παρακολουθούσαν στενά την κατάσταση ήδη από τα τέλη του προηγούμενου μήνα. Στα στοιχεία εμπιστευτικού τηλεγραφήματος (1974ANKARA04216) φαίνεται ότι οι έρευνες για πετρέλαιο στο Αιγαίο αντιμετωπίζονταν από τις ΗΠΑ ως «αξιώσεις συνόρων και κυριαρχίας». Μερικές ώρες αργότερα το «Τσανταρλί» έβγαινε από τα Στενά του Βοσπόρου για να εξερευνήσει τα πετρώματα της υφαλοκρηπίδας. Ταυτόχρονα από πηγές του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού διέρρεε σε ξένα μέσα ότι το πρωί απέπλευσε από τον Ναύσταθμο του Μαρμαρά μικρός στόλος καταδρομικών – τέσσερα υποβρύχια, εννέα ναρκαλιευτικά και κανονιοφόροι.
Την ίδια ημέρα, εμπιστευτικό τηλεγράφημα από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ (1974STATE112403) αναφέρεται στα συμβόλαια της εταιρείας Geophysical Services Inc., θυγατρικής του αμερικανικού κολοσσού Texas Instruments o οποίος προμήθευε με εξοπλισμό την τουρκική εταιρεία πετρελαίου TPAO. Σε ερωτήσεις αμερικανού διπλωμάτη σχετικά με το αν η θυγατρική είχε υπογράψει συμβόλαιο για εξερεύνηση αμφισβητούμενων περιοχών του Αιγαίου και αν γνώριζαν για τη διαμάχη μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας, εκπρόσωπος της εταιρείας απάντησε ότι η GSI δεν επιθυμούσε να βρεθεί ανάμεσα στα δύο αντιμαχόμενα κράτη. Οπως αποκαλύπτεται στο σχετικό τηλεγράφημα, η GSI δεν θα συμμετείχε με δικό της πλοίο αλλά θα παρείχε το τεχνικό προσωπικό σε εξερευνητικό τουρκικό σκάφος.
ΠΙΕΣΕΙΣ. Στις 30 Μαΐου ο γενικός γραμματέας του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών κ. Βλάχος, ενημέρωσε την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα ότι εντοπίστηκαν δύο σκάφη, τα οποία συνοδεύονταν από πλοία του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, να κατευθύνονται προς τις αμφισβητούμενες περιοχές. Στις 4 Ιουνίου ανακοινώθηκε ότι οι έρευνες του «Τσανταρλί» ολοκληρώθηκαν.
Οπως αποκαλύπτεται στο τηλεγράφημα 1974ANKARA04566, η Τουρκία άσκησε πιέσεις στους Αμερικανούς στις 12 Ιουνίου κατά τη συνάντηση του τούρκου υπουργού Εξωτερικών με τον πρεσβευτή Μάκομπερ. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε ότι η θέση των ΗΠΑ να εκδώσει οδηγία προς τις αμερικανικές εταιρείες να παύσουν τα εξερευνητικά προγράμματα σε αμφισβητούμενες περιοχές έβλαπτε τα συμφέροντα της Τουρκίας, αφού η Ελλάδα είχε ήδη διεξαγάγει έρευνες.
Ο μυστικός δείπνος του Κωνσταντίνου Καραμανλή με τον Βαν Ντερ Στουλ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 | 08/04/2013
Αθήνα, 6 Αυγούστου 1976. Ηταν η ώρα του δείπνου. Υστερα από ενενήντα λεπτά συνομιλιών ο ολλανδός υπουργός Εξωτερικών Βαν Ντερ Στουλ καθόταν στο ίδιο τραπέζι με τον ομόλογό του Δημήτριο Μπίτσιο και τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Τότε έφτασε η πληροφορία ότι το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Σισμίκ» έπλεε σε ελληνικά ύδατα. Η ατμόσφαιρα στο τραπέζι φορτίστηκε. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είπε ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί να «δράσει» εφόσον οι Τούρκοι «εμμείνουν στις προκλήσεις τους». Η προγραμματισμένη για το Σαββατοκύριακο κρουαζιέρα Καραμανλή και Βαν Ντερ Στουλ ακυρώθηκε. Θα ακολουθούσε ένας τεταμένος μήνας διπλωματικών παρεμβάσεων, ακραίας ρητορικής και πρωτοσέλιδων εφημερίδων που έφερναν τις δύο χώρες στο χείλος πολεμικής σύρραξης. Οι λεπτομέρειες εκείνου του δείπνου δεν διέρρευσαν ποτέ στον Τύπο.
ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ. Ο πολιτικός διευθυντής του ολλανδικού υπουργείου Εξωτερικών Ντε Χουπ Σέφερ επικοινώνησε την επομένη με αξιωματούχο στην Ουάσιγκτον. Η ολλανδική αντιπροσωπεία θεώρησε την ακύρωση της κρουαζιέρας ως ένδειξη κλιμάκωσης της έντασης. Μάλιστα, σύμφωνα με το τηλεγράφημα (1976STATE196852) μετέφερε και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα το παρασκήνιο των συζητήσεων και ζήτησε την παρέμβαση και των Αμερικανών για ειρηνικό συμβιβασμό Τουρκίας – Ελλάδας. Η αγωνία των Ολλανδών εξηγείται και από δημοσίευμα των «ΝΕΩΝ» λίγες ημέρες αργότερα, στις 17 Αυγούστου, σύμφωνα με το οποίο η αγγλοολλανδική εταιρεία Shell πήρε άδεια από την Τουρκία για έρευνες εντοπισμού πετρελαίου σε μια περιοχή 1.000 χιλιομέτρων (από τη Σμύρνη έως το Νότιο Αιγαίο).
Οι ΗΠΑ πάντως δεν περίμεναν την παρακίνηση των Ολλανδών για να ασχοληθούν με το «Σισμίκ». Στις 3 Αυγούστου ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αγκυρα Γουίλιαμ Μάκομπερ συνάντησε τον τούρκο υπουργό Εξωτερικών Ιχσάν Τσαγλαγιανγκίλ. Οπως γράφει ο Μάκομπερ σε τηλεγράφημά του προς την Ουάσιγκτον (1976ANKARA05940), προσπάθησε να κατευνάσει τον τούρκο υπουργό λέγοντάς του ότι «θα ήταν πιο λογικό η Τουρκία, ως μεγαλύτερη και πιο ισχυρή χώρα από ό,τι η Ελλάδα, να πάρει πρωτοβουλία διαλόγου». Ο Τσαγλαγιανγκίλ ζήτησε οι ΗΠΑ και οι άλλοι σύμμαχοι «να σταματήσουν να συμπεριφέρονται στην Ελλάδα σαν να είναι κακομαθημένο παιδί». Ο Μάκομπερ τον προειδοποίησε ότι οποιαδήποτε σύγκρουση θα πάγωνε για πολλά χρόνια την έγκριση της αμυντικής συνεργασίας Τουρκίας – ΗΠΑ από το αμερικανικό Κογκρέσο.
Ολο τον Αύγουστο του ’76 οι Αμερικανοί παρακολουθούσαν στενά την πορεία του «Σισμίκ» στις θάλασσες. Από τις αρχές του ’70 άλλωστε διεξήγαν έρευνες και γεωτρήσεις αμερικανικές εταιρείες πετρελαιοειδών όπως η Texaco, η Chevron, η Conoco. Μάλιστα σε διαμαρτυρίες των Τούρκων για τις γεωτρήσεις στη Θάσο ο αμερικανός πρεσβευτής στην Αγκυρα Μάκομπερ σημείωσε σε τηλεγράφημά του (1976ATHENS08194) ότι η αμερικανική εταιρεία που ανέλαβε τις εργασίες κινούνταν αυστηρά σε ελληνικά χωρικά ύδατα.
Η ΚΑΤΑΛΗΞΗ. Οσο εξελισσόταν η υπόθεση του «Σισμίκ» ο Μάκομπερ ενημέρωνε την Ουάσιγκτον για τα τουρκικά δημοσιεύματα και με τηλεγράφημά του στις 12 Αυγούστου (1976ANKARA06198) ζήτησε την προσοχή των ΗΠΑ για τις τουρκικές κινήσεις και το ταξίδι του διοικητή του τουρκικού στόλου, ναυάρχου Χίλμι Φιράτ, από την Αγκυρα στη Σμύρνη. Στο λιμάνι της πόλης κατέπλευσε λίγες ημέρες αργότερα το «Σισμίκ». Παράλληλα η Ελλάδα είχε προσφύγει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ζητώντας τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων.
Wikileaks: Οταν ο Κίσινγκερ πολεμούσε την ιταλική Αριστερά
Περικλής Δημητρολόπουλος  | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 | 09/04/2013
Το 1975 ήταν η χρονιά της κόκκινης χιονοστιβάδας στην Ιταλία. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν τον Ιούνιο εκείνου του έτους το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα εκτοξεύεται στο 33,4%, μόλις δύο μονάδες πίσω από τη Χριστιανική Δημοκρατία, που έχει καταγράψει απώλειες δυνάμεων.

Ηταν ένα αποτέλεσμα που δεν είχε καταφέρει να προβλέψει ούτε η CIA. Και ενώ στη Ρώμη αρχίζει να ακούγεται για πρώτη φορά ο όρος «ιστορικός συμβιβασμός», στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και στην αμερικανική πρεσβεία στην ιταλική πρωτεύουσα χτυπάει συναγερμός. Η ανησυχία αποκαλύπτεται πλήρως στα τηλεγραφήματα που διέρρευσαν από τη Wikileaks. Η παρουσία στην Ιταλία του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού κομμουνιστικού κόμματος θεωρείται «το μεγαλύτερο πρόβλημα των ΗΠΑ στην Ευρώπη». Οι Αμερικανοί σπεύδουν να κινηθούν. «Πώς θα μπορούσαμε να σας βοηθήσουμε;» είναι το ερώτημα που απευθύνει ο αμερικανός πρόξενος έπειτα από εντολή του Χένρι Κίσινγκερ στον ιταλό ιερέα Ντον Τζουσάνι, ιδρυτή του καθολικού κινήματος Θεία Κοινωνία και Απελευθέρωση (CL). «Μπορείτε να βοηθήσετε το Λαϊκό Κίνημα (σ.σ.: πολιτική πτέρυγα του CL). Και να δώσετε ένα χεράκι στο πεδίο της επικοινωνίας και των μέσων ενημέρωσης», είναι η απάντησή του.

Ο καθολικός ιερέας με την πλούσια πολιτική δράση εκθέτει το πρόβλημα στον αμερικανό συνομιλητή του. Ακόμη και ο κινηματογράφος βρίσκεται στα χέρια της Αριστεράς, τίποτε δεν μπορεί να συναγωνιστεί σε μαζικότητα τα φεστιβάλ της «Ουνιτά», της ιστορικής εφημερίδας του ιταλικού ΚΚ. Η Αριστερά κυριαρχεί στα πανεπιστήμια, στις διαδηλώσεις, στον πολιτισμό. Ο αμερικανός διπλωμάτης συμφωνεί: «Φτάνει με την αριστερή ηγεμονία, πρέπει να προωθήσουμε ένα είδος χριστιανικού τρόπου ζωής που δεν θα είναι καθαρά θρησκευτικός».
Η συνάντηση αυτή καταγράφεται σε ένα τηλεγράφημα με ημερομηνία 19 Δεκεμβρίου 1975 που αποστέλλεται από το αμερικανικό προξενείο του Μιλάνου στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στην Ουάσιγκτον. Το αποτέλεσμα του ραντεβού ήταν, μεταξύ άλλων, η δημιουργία ενός περιοδικού, του «Σάββατο». Φυσικά δεν φτάνει για να τιθασεύσει τους αμερικανικούς φόβους.

Λίγους μήνες αργότερα, μια πολυσέλιδη έκθεση της αμερικανικής πρεσβείας με παραλήπτη τον Κίσινγκερ αναφέρεται σε ένα και μόνο πρόσωπο: τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας Τζόρτζιο Ναπολιτάνο. Τον Νοέμβριο του 1976, έναν χρόνο αφότου βλέπει την αμερικανική πρεσβεία να του αρνείται τη βίζα για να ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες, με εντολή του Κίσινγκερ, ο Ναπολιτάνο επιχειρεί τρεις φορές – και τις τρεις μάταια – να συναντηθεί με τον Τεντ Κένεντι κατά τη διάρκεια της παραμονής του Δημοκρατικού γερουσιαστή στη Ρώμη.

Το μόνο που καταφέρνει να εξασφαλίσει το PCI είναι μια πρόσκληση σε δείπνο για τον τομεάρχη διεθνών υποθέσεων του κόμματος Σέρτζο Σέγκρε. Οι προσκεκλημένοι είναι πάνω από τριάντα και η συμβουλή της αμερικανικής πρεσβείας στον Κένεντι είναι να αποφύγει κάποιο φωτογραφικό στιγμιότυπο με τον κομμουνιστή πολιτικό.

ΕΛΙΓΜΟΙ. Ο Τεντ Κένεντι προσπαθεί να επιλέξει τη διπλωματική οδό. Οταν του ζητούν να πει τη γνώμη του για τον ευρωκομμουνισμό απαντά ότι «ασφαλώς οι ιταλοί κομμουνιστές είναι διαφορετικοί από τους Κινέζους». Και γιατί δεν συναντηθήκατε μαζί τους; «Μάλλον δεν είναι η κατάλληλη στιγμή». Θα έπρεπε να περάσουν άλλα δύο χρόνια για να μπορέσει να επισκεφθεί ο Ναπολιτάνο, υψηλόβαθμο στέλεχος του PCI, την Αμερική. Ο Κένεντι και ο Ναπολιτάνο συναντήθηκαν και πάλι το 2001. Το κλίμα, φυσικά, ήταν πολύ διαφορετικό. Ο Αμερικανός υποδέχθηκε τον παλιό του εχθρό με την προσφώνηση «καλωσορίζω τον αγαπημένο μου κομμουνιστή». «Τον αγαπημένο σου πρώην κομμουνιστή», τον διόρθωσε εκείνος.

Wikileaks: Εσβησαν το ραντεβού του Ετζεβίτ με τον αμερικανό πρεσβευτή
Πώς «εξαφανίστηκε» το τηλεγράφημα που κατέγραφε τη «συμφωνία» του τούρκου πρωθυπουργού με τον αμερικανό διπλωμάτη δύο ημέρες μετά την εισβολή στην Κύπρο
Καρανίκας Χάρης  | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 | 09/04/2013

Μία νέα εφαρμογή πληροφορικής, που δίνει τη δυνατότητα να ψάξει κανείς τηλεγραφήματα αμερικανικών πρεσβειών από τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 με τρόπο που μέχρι σήμερα δεν ήταν εφικτός, ανέπτυξε το Wikileaks. «ΤΑ ΝΕΑ», μαζί με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το Associated Press στη Βρετανία, το ιταλικό περιοδικό «L’Espresso», την εφημερίδα της Αυστραλίας «The Age», τη μεξικανική «La Jornada» και άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανά τον κόσμο, είχαν πρόσβαση στην εφαρμογή και στα τηλεγραφήματα τον τελευταίο μήνα για να αναζητήσουν τις ιστορίες εκείνες που παρέμεναν κρυμμένες στα εθνικά αρχεία των ΗΠΑ.Μία συνάντηση μεταξύ του αμερικανού πρεσβευτή στην Αγκυρα με τον τούρκο πρωθυπουργό τρεις ημέρες πριν από την εισβολή στην Κύπρο και ενδείξεις ότι πραγματοποιήθηκε κάποιου είδους συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ αποκαλύπτει η νέα εφαρμογή αναζήτησης τηλεγραφημάτων του Wikileaks. «TA NEA» είχαν τον τελευταίο μήνα πρόσβαση στη μηχανή αναζήτησης για 1,7 εκατομμύριο τηλεγραφήματα από την περίοδο 1973-1976, η οποία από χθες λειτουργεί για το ευρύτερο κοινό στη διεύθυνση www.wikileaks.org.

ΤΟ ΠΕΙΣΤΗΡΙΟ. Το διπλωματικό έγγραφο που απεστάλη από την αμερικανική πρεσβεία στην Αγκυρα προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ τα μεσάνυχτα της 17ης Ιουλίου 1974 ήταν χαρακτηρισμένο ως απόρρητο. Ο τίτλος του αναφερόταν στη συνάντηση του πρεσβευτή Μάκομπερ με τον τούρκο πρωθυπουργό Ετζεβίτ καθώς και στο πραξικόπημα στην Κύπρο, που είχε πραγματοποιηθεί μόλις δύο ημέρες πριν. Πάνω από 30 χρόνια μετά, στις 30 Ιουνίου 2005, το εν λόγω τηλεγράφημα αποχαρακτηρίστηκε, στο πλαίσιο της συστηματικής επιθεώρησης ευαίσθητων εγγράφων των αμερικανικών υπηρεσιών. Ωστόσο το κείμενό του σήμερα «δεν είναι διαθέσιμο», όπως αναφέρεται στα στοιχεία που συνοδεύουν το επίμαχο διπλωματικό έγγραφο. Οπως ανέφερε συνεργάτης του Wikileaks στα «ΝΕΑ», στο παρελθόν έχουν υπάρξει περιπτώσεις κατά τις οποίες διπλωματικά έγγραφα των ΗΠΑ που ήταν αποχαρακτηρισμένα βρέθηκαν να επαναχαρακτηρίζονται ως απόρρητα. «Ουσιαστικά εξαφανίζονται σιωπηρά από εκεί όπου μπορούσε κανείς να τα βρει – τα ηλεκτρονικά από τις online βάσεις δεδομένων, τα έντυπα από τις βιβλιοθήκες. Υπήρξε ένα μεγάλο σκάνδαλο με έγγραφα για πυρηνικά όπλα, όπου πιάστηκαν να κάνουν τον επαναχαρακτηρισμό παρά το γεγονός ότι στο προηγούμενο χρονικό διάστημα ήταν αποχαρακτηρισμένα», είπε.

Από τη νέα εφαρμογή του Wikileaks μπορεί κανείς να δει ότι δίπλα από τον τίτλο «Συνάντηση πρεσβευτή – πρωθυπουργού», στους όρους που χρησιμοποιήθηκαν για την κατηγοριοποίηση του τηλεγραφήματος υπ’ αριθμόν 1974ANKARA05629 στις βάσεις δεδομένων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ περιλαμβάνεται και η λέξη «συμφωνία».

Σε ιστορικά ντοκουμέντα αναφέρεται ότι στις 17 Ιουλίου 1974 ο πρεσβευτής Μάκομπερ βρισκόταν σε διακοπές, τις οποίες αναγκάστηκε να διακόψει για να κομίσει στον Ετζεβίτ το εξής μήνυμα από τον Κίσινγκερ: «Η ανεξαρτησία και η εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου πρέπει να διασφαλιστούν. Παρακολουθούμε τις εξελίξεις στενά και κάνουμε όλα όσα μπορούμε για να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός». Εκείνη την περίοδο οι Βρετανοί πίεζαν την ελληνική κυβέρνηση να αποσύρει τους αξιωματικούς που συμμετείχαν στο πραξικόπημα, σε μία κατά τα φαινόμενα προσπάθεια να ρίξουν τους τόνους με την Τουρκία. Μεγάλη εντύπωση πάντως προκαλεί το γεγονός ότι σε όλα τα υπόλοιπα διπλωματικά έγγραφα που αναφέρονται στο επίμαχο τηλεγράφημα για τη συνάντηση Μάκομπερ – Ετζεβίτ, τα οποία εστάλησαν τις επόμενες ημέρες από άλλα αμερικανικά πόστα ανά τον πλανήτη, επίσης εμφανίζονται κενά περιεχομένου, αν και φαίνεται ότι αποχαρακτηρίστηκαν το 2005. Συγκεκριμένα: το κείμενο του διπλωματικού εγγράφου 1974PARIS17519, που αποστάλθηκε από το Παρίσι στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το οποίο έχει ακριβώς τον ίδιο τίτλο με το τηλεγράφημα για τη συνάντηση των δύο ανδρών στην Αγκυρα, είναι «μη διαθέσιμο». Ακόμη, σε άλλο τηλεγράφημα που αποστέλλεται στις 19 Ιουλίου από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε Λονδίνο, Αθήνα και Αγκυρα, με τον συναφή τίτλο «Πραξικόπημα της Κύπρου: συνάντηση του πρεσβευτή με τον πρωθυπουργό», επίσης το κείμενο είναι εξαφανισμένο.

Στις 17 Ιουλίου 1974, την ίδια ημέρα της συνάντησης Μάκομπερ – Ετζεβίτ, ο τούρκος πρωθυπουργός ταξίδεψε στην Λονδίνο για να συνομιλήσει με τον βρετανό πρωθυπουργό Ουίλσον και τον υπουργό Εξωτερικών Κάλαχαν. Από τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του Φόρεϊν Οφις γίνεται σαφές ότι ο Ετζεβίτ ζήτησε την άδεια να στείλει τουρκικές δυνάμεις στις βάσεις των Αγγλων στην Κύπρο, αίτημα που αρνήθηκε ο Ουίλσον. Η κίνηση αυτή του τούρκου πρωθυπουργού ερμηνεύθηκε αργότερα ως πρόθεση για την κατοχή ολόκληρου του νησιού, λόγω της γεωγραφικής θέσης στην οποία βρίσκονται οι βάσεις, όπως φαίνεται από τα έγγραφα. Σε εκείνη τη συνάντηση ο Κάλαχαν ανέφερε ότι δεν θα ήταν αδύνατον να μπλοκάρουν τους Ελληνες. Οπως φαίνεται στο τηλεγράφημα 1974NICOSI01523, oι Αμερικανοί είχαν εικόνα ότι επίκειται εισβολή ήδη από τις 18 Ιουλίου. Λίγο μετά την ώρα απαγόρευσης κυκλοφορίας ο τούρκος πρεσβευτής στη Λευκωσία συναντήθηκε με υπάλληλο της αμερικανικής πρεσβείας. «Η μόνη λογική εξήγηση για τις “ενστάσεις” σχετικά με την ύπαρξη κυανοκράνων σε κυβερνητικά κτίρια είναι η επιθυμία της τουρκικής κυβέρνησης να αποφύγει να τραυματίσει υπαλλήλους του ΟΗΕ αν και όταν αποφασίσει να κινηθεί», έγραφε σε τηλεγράφημά του προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το ΝΑΤΟ, την αμερικανική αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ και τις πρεσβείες σε Αθήνα, Αγκυρα και Λονδίνο ο αμερικανός πρεσβευτής στη Λευκωσία.

Wikileaks: Ο «διστακτικός χασομέρης» Παπαδόπουλος και ο σκληρός Ιωαννίδης
Το «ψυχογράφημα» των δικτατόρων από τον αμερικανό πρεσβευτή Τάσκα και άλλους αξιωματούχους, όπως καταγράφεται σε απόρρητα τηλεγραφήματα της εποχής
Γιάννης Παπαδόπουλος  | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 | 10/04/2013
Μία νέα εφαρμογή πληροφορικής, που δίνει τη δυνατότητα να ψάξει κανείς τηλεγραφήματα αμερικανικών πρεσβειών από τη δεκαετία του 1960 και του 1970 με τρόπο που μέχρι σήμερα δεν ήταν εφικτός, ανέπτυξε το Wikileaks. «ΤΑ ΝΕΑ», μαζί με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το Associated Press στη Βρετανία, το ιταλικό περιοδικό «L’Espresso», την αυστραλιανή εφημερίδα «The Age», τη μεξικανική «La Jornada» και άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανά τον κόσμο, είχαν πρόσβαση στην εφαρμογή και στα τηλεγραφήματα τον τελευταίο μήνα για την αναζήτηση των καλύτερων ιστοριών που βρίσκονται κρυμμένες σε περισσότερα από 1,7 εκατομμύρια διπλωματικά έγγραφαΩς «υπέρμετρα διστακτικό και χασομέρη» περιγράφει τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο στον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Χένρι Τάσκα το μέλος του Κογκρέσου Γουέιν Χέις. Ο αμερικανός πολιτικός, που όπως φαίνεται από τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας επιζητούσε για μήνες μία συνομιλία με τον έλληνα δικτάτορα, τελικά κατάφερε να τον συναντήσει στις 15 Μαΐου 1973.
Αυτές οι πληροφορίες προκύπτουν μόνο από τηλεγραφήματα που οι ΗΠΑ επέλεξαν να δημοσιοποιήσουν και παρουσιάζουν μονόπλευρα την αμερικανική στάση και οπτική απέναντι στο δικτατορικό καθεστώς της Ελλάδας. Αλλωστε, σύμφωνα με πηγή του Wikileaks, αμερικανικά έγγραφα αυτής της περιόδου που ήταν αποχαρακτηρισμένα βρέθηκαν να επαναχαρακτηρίζονται ως απόρρητα.
Ωστόσο η νέα εφαρμογή του Wikileaks, την οποία αξιοποιούν «ΤΑ ΝΕΑ», δίνει τη δυνατότητα ανίχνευσης στοιχείων και από τηλεγραφήματα το περιεχόμενο των οποίων δεν είναι πλέον προσβάσιμο. Ενδεικτικά, για τον στρατιωτικό και δικτάτορα Δημήτριο Ιωαννίδη «ΤΑ ΝΕΑ» εντόπισαν σε μη διαθέσιμα τηλεγραφήματα τους τίτλους: «Το προφορικό μήνυμα του πρεσβευτή στον Ιωαννίδη» τον Μάρτιο του 1974 (1974ATHENS048076) και «Πιθανός νέος ηγέτης ο Δημήτριος Ιωαννίδης – Μερικοί φόβοι» με ημερομηνία 26 Νοεμβρίου 1973 (1973ATHENS08297).
Λίγους μήνες μετά τις παρατηρήσεις του Χέις για τον Παπαδόπουλο (τηλεγράφημα 1973STATE093117) ο πρεσβευτής Τάσκα διατύπωσε τη δική του γνώμη για τον έλληνα δικτάτορα με αφορμή την πτώση του και το πραξικόπημα Ιωαννίδη. Σε τηλεγράφημά του (1973STATE234048), το οποίο διαβίβασε ο Κίσινγκερ στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Τεχεράνη, ο Τάσκα τονίζει ότι η μεγαλύτερη αδυναμία του Παπαδόπουλου ήταν «η αναποφασιστικότητά του». Οπως γράφει γι’ αυτόν ο διπλωμάτης, «απέφευγε την αντιπαράθεση με κάθε κόστος. Δίσταζε ακόμη και όταν ήξερε πως ο στρατηγός Ιωαννίδης ήταν απειλή για το μέλλον του. Αρνούνταν να πάρει μέτρα για να τον αντιμετωπίσει και να τον βγάλει από τα αθηναϊκά δρώμενα».
Στο ίδιο κείμενο ο Τάσκα χαρακτηρίζει τον Δημήτριο Ιωαννίδη «σκληροπυρηνικό», ο οποίος σχετίζεται, όπως γράφει ο διπλωμάτης, «με την εικόνα των βασανισμών και της σκληρότητας που ταλαιπώρησε το καθεστώς Παπαδόπουλου». Ακόμη, ο Τάσκα προδικάζει αποτυχία του Ιωαννίδη και εξηγεί ότι συμφέρον των ΗΠΑ είναι όλοι οι νέοι «αυτοδιορισμένοι» αρχηγοί του καθεστώτος να ταυτιστούν με τις αμερικανικές θέσεις. Προτείνει μάλιστα οι ΗΠΑ να ξεκαθαρίσουν στους δικτάτορες ότι η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει σε ελεύθερες δημοκρατικές εκλογές.
Οι πρεσβείες των ΗΠΑ σε κάθε χώρα παρακολουθούσαν στενά τα γραφόμενα στον διεθνή Τύπο σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Την 1η Ιουλίου 1973 ο βρετανός δημοσιογράφος Τσαρλς Φόλεϊ έγραψε στον «Observer» ότι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε υπηρετήσει στα Τάγματα Ασφαλείας. Τέσσερις ημέρες μετά το δημοσίευμα, τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στο Λονδίνο (1973LONDON07709) ασχολείται με τον βρετανό δημοσιογράφο. Σε αυτό αναφέρεται ότι ο Φόλεϊ απολύθηκε το 1959 από τον «Observer», ότι συνέταξε τα ημερολόγια του Γρίβα στα μέσα του ’60 και ότι διέμενε στην Καλιφόρνια. Επικαλούμενος άλλες πηγές, ο πρεσβευτής Ανενμπεργκ χαρακτηρίζει τον Φόλεϊ «ασυνείδητο» και το κείμενό του «έργο φαντασίας και κουτσομπολιού».
Σε ένα ακόμη από τα διαθέσιμα τηλεγραφήματα ο πρεσβευτής Τάσκα στέλνει προς έγκριση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ προσχέδιο συνέντευξής του στο περιοδικό «Newsweek» (1974STATE189755). Σε μία από τις ερωτήσεις για το αν η CIA ήλεγχε τον Ιωαννίδη ο Τάσκα απαντά ότι «αν οι ΗΠΑ είχαν τη δυνατότητα να επιλέξουν έναν έλληνα αρχηγό -την οποία δεν έχουν – πιστεύετε ότι θα διάλεγαν τον Ιωαννίδη; Ας είμαστε σοβαροί». Σε σχόλιό του στο τηλεγράφημα ο Τάσκα λέει ότι συνεννοήθηκε με τον ανταποκριτή του περιοδικού να δημοσιευθεί η συνέντευξη αφού δοθεί το πράσινο φως από την Ουάσιγκτον. «Πιστεύω ότι αυτή η δημοσίευση θα βοηθήσει να διορθωθούν κάποιες παρανοήσεις για την αμερικανική πολιτική στην Ελλάδα», γράφει ο διπλωμάτης.
Εναν χρόνο μετά ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζακ Κιούμπις χαρακτηρίζει «χρήσιμη» την κατάθεση Ιωαννίδη στο δικαστήριο, ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για τις πράξεις του και αρνείται να εμπλέξει στο πραξικόπημα την αμερικανική κυβέρνηση. Παράλληλα ο Κιούμπις ζητεί από το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών να προσέξει γιατί και στην Ελλάδα κυκλοφορούν και άλλες ιστορίες που θέλουν εμπλοκή του αμερικανικού παράγοντα στην εγκαθίδρυση της δικτατορίας και στο πραξικόπημα στην Κύπρο.

Ομολογία Τάσκα: «Μάλλον δεν τον έπεισα»

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 |10/04/2013

Σε τηλεγράφημά του (1974ATHENS06652) τον Σεπτέμβριο του ’74 ο αμερικανός πρεσβευτής Χένρι Τάσκα, λίγο προτού φύγει από την Αθήνα, γράφει για το αποχαιρετιστήριο τηλεφώνημά του στον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ο Καραμανλής τον ρώτησε για τον ρόλο της CIA στα πραξικοπήματα του ’67 και του ’73. Ο Τάσκα τον διαβεβαίωσε ότι οι ΗΠΑ δεν είχαν καμία σχέση. Ωστόσο, όπως γράφει ο Τάσκα, «δεν είμαι σίγουρος ότι η κατηγορηματική άρνησή μου έπεισε τον Καραμανλή».

Το «όχι» του Καραμανλή, το φλερτ με Μητσοτάκη και τα καρφιά κατά Ανδρέα
Πώς περιέγραφε η πρεσβεία τους έλληνες πολιτικούς μετά την πτώση της χούντας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 | 10/04/2013
Αρνητική ήταν η αρχική απάντηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην πρόταση του Ευάγγελου Αβέρωφ, στις 23 Ιουλίου 1974, για άμεση επιστροφή του, μέσα σε λίγες ώρες, στην Αθήνα προκειμένου να ηγηθεί της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, σύμφωνα με αμερικανικό τηλεγράφημα.
Σε συνάντηση που είχε με τον αμερικανό πρεσβευτή Χένρι Τάσκα, ο Αβέρωφ εξιστόρησε όλο το παρασκήνιο της συγκρότησης της μεταβατικής κυβέρνησης. Σύμφωνα με τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα (1974ATHENS05122), ο Αβέρωφ υποστήριζε αρχικά για τη θέση του πρωθυπουργού τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, «γιατί ο Καραμανλής απουσίαζε πολλά χρόνια από τη χώρα». Τελικά ανέλαβε ο ίδιος να ειδοποιήσει τηλεφωνικά τον μετέπειτα ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργό της Ελλάδας. «Η αρχική αντίδραση του Καραμανλή ήταν αρνητική», είπε ο Αβέρωφ στον αμερικανό διπλωμάτη. «Ζήτησε τουλάχιστον ένα 48ωρο, αλλά του ξεκαθάρισα ότι η άμεση επιστροφή του ήταν απαραίτητη». Η πίεση είχε αποτέλεσμα, με τον Καραμανλή να φτάνει μέσα σε λίγες ώρες στην Ελλάδα, τα ξημερώματα της 24ης Ιουλίου.
ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ. Μία εβδομάδα αργότερα, σε άλλο τηλεγράφημα (1974ATHENS06369), οι Αμερικανοί σχολιάζουν τη δημοτικότητα του Καραμανλή έπειτα από ομιλία του στη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα τον συγκρίνουν με τον Τζον Κένεντι για τις χειρονομίες του, οι οποίες «δεν θύμιζαν τη συνήθη τακτική ελλήνων πολιτικών που σφίγγουν τις γροθιές τους».
Οπως φαίνεται και από άλλα τηλεγραφήματα, για τους Αμερικανούς ο Καραμανλής είχε πλάι του έναν σημαντικό «γεφυροποιό», τον Αβέρωφ, ο οποίος μπορούσε να ενώσει Στρατό και πολιτικούς. Πριν από την επιστροφή Καραμανλή ο Αβέρωφ είχε έρθει σε επαφή με τους δικτάτορες ζητώντας μετάβαση στη δημοκρατία. Η Deutsche Welle είχε αποκαλύψει τον Μάρτιο του 1974 αυτήν του την κίνηση, αλλά ο Αβέρωφ είχε διαψεύσει τότε τον γερμανικό σταθμό με δηλώσεις του στον ελληνικό Τύπο. Αμερικανικά τηλεγραφήματα όμως από τον Φεβρουάριο του ’74 επιβεβαιώνουν τις επαφές του Αβέρωφ με τον Φαίδωνα Γκιζίκη, Πρόεδρο της Δημοκρατίας κατά τη διάρκεια της χούντας (τηλεγραφήματα: 1974ATHENS01033, 1974ATHENS00445). Ο ίδιος ο Αβέρωφ μάλιστα, σύμφωνα με τα τηλεγραφήματα, είχε μιλήσει για το σχέδιό του στον αμερικανό πρεσβευτή στην Αθήνα. Η προσέγγισή του απέτυχε τότε, καθώς η χούντα «ήθελε να παραμείνει κράτος εν κράτει» και ζητούσε μεταβατική περίοδο τεσσάρων ετών μέχρι τις εκλογές προκειμένου να οργανωθεί σε κόμμα και να εξασφαλίσει τη νίκη (1974ATHENS01321).
Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ. Εκείνη την περίοδο υπέρ της επιστροφής Καραμανλή είχε ταχθεί και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Για το «πολιτικό φλερτ» Μητσοτάκη – Καραμανλή γράφει τον Οκτώβριο του 1974 ο αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα Τζακ Κιούμπις (1974ATHENS07413).
Οπως τονίζει ο διπλωμάτης, μετά τη φυγή του στο Παρίσι το 1968 ο Μητσοτάκης έγινε θερμός υποστηρικτής του Καραμανλή, παρότι ανήκαν σε αντίπαλα στρατόπεδα. Μάλιστα σε άλλο τηλεγράφημα (1973STATE047603) γίνεται λόγος για την επίσκεψη του Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον τον Μάρτιο του 1973, όπου προσπαθούσε να πείσει τους Αμερικανούς ότι ο Καραμανλής αποτελεί τη μόνη αξιόπιστη – για την αποκατάσταση της δημοκρατίας και τα συμφέροντα των ΗΠΑ – λύση. Ο Κιούμπις χαρακτηρίζει τον Μητσοτάκη δημοφιλή πολιτικό με μεγάλη αυτοπ εποίθηση, ο οποίος ωστόσο «έχει φήμη καιροσκόπου στην παλαιά φρουρά της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ενωσης». Η τελική κρίση του διπλωμάτη είναι ότι ο Μητσοτάκης, «παρότι αμφιλεγόμενος, είναι ένας ασυνήθιστα αξιόλογος πολιτικός».
Στο αντίθετο άκρο είναι τα σχόλια του Κιούμπις για τον Ανδρέα Παπανδρέου. Σε τηλεγράφημά του στις 15 Νοεμβρίου 1974 (1974ATHENS08235) περιγράφει τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ ως «πολιτικό που θυμίζει περισσότερο υποψήφιο για εκπρόσωπο φοιτητών στο Μπέρκλεϊ, με την επιλογή του να μη φοράει γραβάτα και με τα αραιά μαλλιά του να ανεμίζουν καθώς ξιφουλκεί κατά των ΗΠΑ και της οικονομικής ολιγαρχίας».
ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ. Αρκετό καιρό πριν από τις πρώτες εκλογές της Μεταπολίτευσης οι ΗΠΑ παρακολουθούσαν τις κινήσεις του Παπανδρέου. Ενδεικτικά, στις 15 Οκτωβρίου 1973 η αμερικανική πρεσβεία στη Γερμανία έστειλε τηλεγράφημα στην Ουάσιγκτον για ομιλία του Παπανδρέου στη Φρανκφούρτη, το περιεχόμενο του οποίου όμως παραμένει μέχρι σήμερα απόρρητο (1973FRANKF06630). Στις 30 Ιουλίου 1974, σε τηλεγράφημα με τίτλο «Η νέα πολιτική κατεύθυνση Παπανδρέου», ένας «στενός φίλος» του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος δεν κατονομάζεται, πληροφορεί αξιωματούχο της πρεσβείας για τις κινήσεις του έλληνα πολιτικού (1974ATHENS05209). Λέει ότι ο Παπανδρέου υπήρξε ιδιαίτερα δραστήριος τελευταία, τηλεφωνώντας σε πρώην μέλη της Ενωσης Κέντρου και αναζητώντας συμμαχίες. Παράλληλα εκτιμά ότι θα παρατείνει για λόγους ασφαλείας την παραμονή του στη Σκανδιναβία, ενώ έχει ζητήσει να ετοιμαστεί το σπίτι του πατέρα του στο Καστρί για την επιστροφή του.
Οι ΗΠΑ σχεδίαζαν «ροκ επίθεση» εναντίον της ΕΣΣΔ με αιχμή τον Μπομπ Ντίλαν
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 | 10/04/2013
Μεγάλα ονόματα της αμερικανικής μουσικής σκηνής της δεκαετίας του 1970, όπως ο Μπομπ Ντίλαν, η Τζόνι Μίτσελ και ο Τζέιμς Τέιλορ, επρόκειτο να μετατραπούν σε «μυστικά όπλα» των ΗΠΑ στη μάχη τους ενάντια στον κομμουνισμό κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Αυτό αναφέρεται σε ένα από τα 1,7 εκατ. διπλωματικά έγγραφα που δημοσιοποιήθηκαν τις προηγούμενες ημέρες από το Wikileaks. Σε τηλεγράφημά του προς την Ουάσιγκτον ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Μόσχα την περίοδο 1974-1975 Γουόλτερ Στέσελ παράθεσε μια σειρά με ονόματα αμερικανών καλλιτεχνών οι οποίοι θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν περιοδεία στην πρώην ΕΣΣΔ. Σύμφωνα με τον αμερικανό πρεσβευτή, προτεραιότητα έπρεπε να δοθεί σε  πρωτοκλασάτους εκπροσώπους της ροκ, της κάντρι και του μπλουζ, καθώς ήταν είδη μουσικής για τα οποία οι πρώην Σοβιετικοί έδειχναν κάποιο ενδιαφέρον.
Εντελώς ακατάλληλοι για μια περιοδεία στην ΕΣΣΔ ήταν οι καλλιτέχνες-εκπρόσωποι της σόουλ μουσικής.
Wikileaks: Ο «Dr Killinger», ο Κληρίδης και ο πονηρός Ελληνας
Καρανίκας Χάρης  | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 | 11/04/2013
Την ύπαρξη απόρρητου τηλεγραφήματος με θέμα τις εξελίξεις στην Κύπρο, που απεστάλη από την ίδια τη CIA προς το αμερικανικό Γραφείο Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, αποκαλύπτει η νέα εφαρμογή αναζήτησης του Wikileaks. Το εν λόγω τηλεγράφημα, με κωδικό P800128-2342, ήταν βαθιά «θαμμένο» στον επίσημο κυβερνητικό ιστότοπο των ΗΠΑ για τα ιστορικά αρχεία και δεν μπορούσε επί της ουσίας να βρεθεί καθώς δεν είχε ούτε τίτλο ούτε κείμενο – το μόνο που υπήρχε ήταν κάποιες πληροφορίες για την κατηγοριοποίησή του.
ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ. Με τη μηχανή αναζήτησης του Wikileaks φαίνεται ότι στις 28 Σεπτεμβρίου 1974, δύο μήνες σχεδόν μετά την τουρκική εισβολή και κατά τη διάρκεια των διπλωματικών προσεγγίσεων μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες αναφέρονται σε τηλεγράφημά τους στον Μιχάλη Δούντα, τον έλληνα πρεσβευτή στη Μεγαλόνησο. Επιπλέον, το διπλωματικό έγγραφο που δεν έχει αποχαρακτηριστεί, σύμφωνα με τα στοιχεία της βάσης δεδομένων του Wikileaks, φαίνεται από τις σημειώσεις που το συνοδεύουν ότι περιέχει πληροφορίες για τις μειώσεις των στρατευμάτων των δύο πλευρών, τους πρόσφυγες και τον επαναπατρισμό τους. Αναφορές γίνονται επίσης στον κύπριο πρόεδρο Γλαύκο Κληρίδη και στον αμερικανό τότε πρεσβευτή Ουίλιαμ Κρόφορντ. Αποδέκτης του τηλεγραφήματος της CIA ήταν ο Αρθουρ Χάρτμαν, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών για ευρωπαϊκά και καναδικά θέματα και μετέπειτα πρεσβευτής στο ιδιαίτερα δύσκολο πόστο της Σοβιετικής Ενωσης.
Την ίδια ημέρα που εστάλη το συγκεκριμένο τηλεγράφημα, ένα άλλο από την πρεσβεία της Λευκωσίας προς τα κεντρικά του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (1974NICOSI03360) κατέγραφε τα αντιαμερικανικά αισθήματα που εκφράζονταν στα πρωτοσέλιδα των μεγαλύτερων εφημερίδων σε Ελλάδα και Κύπρο καθ’ όλη τη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας. Η «επίθεση» που δέχονταν οι Αμερικανοί, όπως τη χαρακτήριζαν οι ίδιοι τους οι διπλωμάτες, στόχευε στο πρόσωπο του υπουργού Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ με αποκορύφωμα άρθρο του «Πρωτοπόρου» που οι Αμερικανοί ερμήνευσαν ως «απειλή κατά της ζωής του αν επισκεπτόταν την Κύπρο». Οπως σημείωναν στο τηλεγράφημα, αρκετές εφημερίδες είχαν στα πρωτοσέλιδά τους τη φωτογραφία του Κίσινγκερ σαν πόστερ επικηρυγμένου που «Καταζητείται ζωντανός ή νεκρός», ενώ μία, η «Χαραυγή», είχε ξεκινήσει καμπάνια για τον «Dr Killinger».
Μόλις έναν μήνα πριν, στα μέσα Αυγούστου του 1974, ο Μιχάλης Δούντας διορίστηκε στο θερμό πόστο της ελληνικής πρεσβείας στη Λευκωσία, εγκαταλείποντας την «επίζηλη και προνομιούχο θέση τού διευθυντή του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή», όπως θα έλεγαν αργότερα συνάδελφοί του. Σε τηλεγράφημά του Κίσινγκερ προς Αμερικανούς τοποθετημένους στο ΝΑΤΟ (1974STATE183167) αναφέρεται ότι «ο Δούντας είναι καλά γνωστός σε διπλωμάτες που ήταν τοποθετημένοι στη Λευκωσία την περίοδο 1969-1971 ως ένας επιδέξιος, εγκάρδιος διπλωμάτης, ο οποίος έχει ακουστεί ότι είναι παμπόνηρος, κατά καιρούς εκ προθέσεως ταραχοποιός, που διαδίδει ανεύθυνα φήμες όταν αυτό ταιριάζει στους σκοπούς του. Ξέρει καλά τα κυπριακά θέματα και είναι ειδικός στις ελληνοκυπριακές σχέσεις».
Σε άλλο τηλεγράφημα (1974SANTIA05017) που εστάλη από τον αμερικανό τότε πρεσβευτή στη Χιλή – ο οποίος γνώριζε των Δούντα από τη θητεία του στην Κύπρο – αναφέρεται ότι τον θεωρούσε «αμείλικτο χαρακτήρα» και ότι είχαν κάθε λόγο να ανησυχούν. Επιπλέον, ο πρεσβευτής Πόπερ σημείωνε πως ο Δούντας ήταν ευφυής, γεμάτος ενέργεια, με επιθετικό πνεύμα και ιδιαίτερα έμπειρος στους «διπλωματικούς» καλούς τρόπους. «Υπό το πρόσχημα ενός ένθερμου υποστηρικτή του ΝΑΤΟ, ο Δούντας μου έδωσε την εντύπωση ότι είναι ένας σχεδόν φανατικός εθνικιστής… Σίγουρα δεν πρόκειται για κάποιον που μπορεί κανείς να εμπιστευθεί», έγραφε ο Πόπερ.
Στις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου είχε προκύψει σοβαρό πρόβλημα κατά τις διαπραγματεύσεις Κληρίδη – Ντενκτάς σχετικά με την ελεγχόμενη ανταλλαγή κρατουμένων πολέμου και ιδιαίτερα για τις ευπαθείς ομάδες: τους ασθενείς, τους νέους κάτω των 18 ετών και αυτών άνω των 50. Τα προβλήματα διογκώνονταν μετά την πρώτη πρόταση Κληρίδη για αποστρατιωτικοποίηση της περιοχής κατά ζώνες, η οποία ψύχρανε την τουρκική πλευρά που τη χαρακτήρισε ως «σημείο μη εκκίνησης» των διαπραγματεύσεων.
ΟΙ ΑΝΑΦΟΡΕΣ. Οπως φαίνεται μέσα από τα τηλεγραφήματα, από τις 23 Σεπτεμβρίου 1974 η δράση των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ γίνεται όλο και πιο έντονη. Συγκεκριμένα, το Γραφείο Πληροφοριών και Ερευνας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ζητεί με μήνυμά του (1974STATE209354) προς πρεσβείες να αναγνωριστούν οι ταυτότητες αυτών που συνόδευαν τον υφυπουργό Εξωτερικών της ΕΣΣΔ Λεονίντ Ιλιτσεφ κατά την επίσκεψή του στην Κύπρο. Στις 25 Σεπτεμβρίου η αμερικανική πρεσβεία στη Μόσχα αναφέρει στο Γραφείο Πληροφοριών και Ερευνας (1974MOSCOW14471) ότι η τουρκική και η ελληνική πρεσβεία στην Κύπρο τους ενημέρωσαν ποιοι ήταν οι δύο συνοδοί του Ιλιτσεφ – επρόκειτο για τον διευθυντή του και τον επικεφαλής διπλωμάτη επί των ευρωπαϊκών θεμάτων. «Οι Ελληνες επίσης μας είπαν ότι ο Ιλιτσεφ επέστρεφε στην ΕΣΣΔ από την Κύπρο με πλοίο και ότι δεν είχε φτάσει ακόμη στη Μόσχα». Πηγή της συγκεκριμένης πληροφορίας ήταν πιθανώς και ο έλληνας πρεσβευτής τον οποίον μνημόνευε η CIA στο απόρρητο τηλεγράφημά της προς τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ μόλις τρεις ημέρες αργότερα.
Αυτό δεν ήταν το μοναδικό μήνυμα που έστειλε η CIA στον Χάρτμαν. Από τη μηχανή αναζήτησης του Wikileaks που «διαβάζει» τις κρυμμένες πληροφορίες στα τηλεγραφήματα προκύπτει ότι ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών έλαβε από τις μυστικές υπηρεσίες άλλα τρία μηνύματα εντός του 1975 που αφορούσαν τον γάλλο πολιτικό Ζακ Σουστέλ, τις αντιαμερικανικές αντιδράσεις ραδιοφωνικών σταθμών στη Φινλανδία και την εκτίμηση του σταθμού της CIA στο Παρίσι για «την κατάσταση του προέδρου Ζισκάρ».Μιχάλης Δούντας
Ο έλληνας πρεσβευτής στη Λευκωσία περιγράφεται από τους Αμερικανούς ως «ένας επιδέξιος διπλωμάτης, ο οποίος έχει ακουστεί ότι είναι παμπόνηρος, κατά καιρούς εκ προθέσεως ταραχοποιός, που διαδίδει ανεύθυνα φήμες όταν αυτό εξυπηρετεί στους σκοπούς του»Χένρι Κίσινγκερ
Ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών ενημερωνόταν συνεχώς για τις εξελίξεις στην Κύπρο, καθώς και για τους όχι ιδιαιτέρως κολακευτικούς χαρακτηρισμούς που του επιδαψίλευε ο ελληνικός και ο κυπριακός Τύπος μετά την τουρκική εισβολήhttp://www.tanea.gr/news/politics/article/5011121/o-distaktikos-papadopoylos-kai-o-sklhros-iwannidhs/

Wikileaks: Ο «διστακτικός χασομέρης» Παπαδόπουλος και ο «σκληρός» Ιωαννίδης

Το «ψυχογράφημα» των δικτατόρων από τον αμερικανό πρεσβευτή Τάσκα και άλλους αξιωματούχους, όπως καταγράφεται σε απόρρητα τηλεγραφήματα της εποχής

  | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 10/04/2013 08:00 |
Μία νέα εφαρμογή πληροφορικής, που δίνει τη δυνατότητα να ψάξει κανείς τηλεγραφήματα αμερικανικών πρεσβειών από τη δεκαετία του 1960 και του 1970 με τρόπο που μέχρι σήμερα δεν ήταν εφικτός, ανέπτυξε το Wikileaks. «ΤΑ ΝΕΑ», μαζί με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το Associated Press στη Βρετανία, το ιταλικό περιοδικό «L’Espresso», την αυστραλιανή εφημερίδα «The Age», τη μεξικανική «La Jornada» και άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανά τον κόσμο, είχαν πρόσβαση στην εφαρμογή και στα τηλεγραφήματα τον τελευταίο μήνα για την αναζήτηση των καλύτερων ιστοριών που βρίσκονται κρυμμένες σε περισσότερα από 1,7 εκατομμύρια διπλωματικά έγγραφαΩς «υπέρμετρα διστακτικό και χασομέρη» περιγράφει τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο στον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Χένρι Τάσκα το μέλος του Κογκρέσου Γουέιν Χέις. Ο αμερικανός πολιτικός, που όπως φαίνεται από τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας επιζητούσε για μήνες μία συνομιλία με τον έλληνα δικτάτορα, τελικά κατάφερε να τον συναντήσει στις 15 Μαΐου 1973.
Αυτές οι πληροφορίες προκύπτουν μόνο από τηλεγραφήματα που οι ΗΠΑ επέλεξαν να δημοσιοποιήσουν και παρουσιάζουν μονόπλευρα την αμερικανική στάση και οπτική απέναντι στο δικτατορικό καθεστώς της Ελλάδας. Αλλωστε, σύμφωνα με πηγή του Wikileaks, αμερικανικά έγγραφα αυτής της περιόδου που ήταν αποχαρακτηρισμένα βρέθηκαν να επαναχαρακτηρίζονται ως απόρρητα.
Ωστόσο η νέα εφαρμογή του Wikileaks, την οποία αξιοποιούν «ΤΑ ΝΕΑ», δίνει τη δυνατότητα ανίχνευσης στοιχείων και από τηλεγραφήματα το περιεχόμενο των οποίων δεν είναι πλέον προσβάσιμο. Ενδεικτικά, για τον στρατιωτικό και δικτάτορα Δημήτριο Ιωαννίδη «ΤΑ ΝΕΑ» εντόπισαν σε μη διαθέσιμα τηλεγραφήματα τους τίτλους: «Το προφορικό μήνυμα του πρεσβευτή στον Ιωαννίδη» τον Μάρτιο του 1974 (1974ATHENS048076) και «Πιθανός νέος ηγέτης ο Δημήτριος Ιωαννίδης – Μερικοί φόβοι» με ημερομηνία 26 Νοεμβρίου 1973 (1973ATHENS08297).
Λίγους μήνες μετά τις παρατηρήσεις του Χέις για τον Παπαδόπουλο (τηλεγράφημα 1973STATE093117) ο πρεσβευτής Τάσκα διατύπωσε τη δική του γνώμη για τον έλληνα δικτάτορα με αφορμή την πτώση του και το πραξικόπημα Ιωαννίδη. Σε τηλεγράφημά του (1973STATE234048), το οποίο διαβίβασε ο Κίσινγκερ στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Τεχεράνη, ο Τάσκα τονίζει ότι η μεγαλύτερη αδυναμία του Παπαδόπουλου ήταν «η αναποφασιστικότητά του». Οπως γράφει γι’ αυτόν ο διπλωμάτης, «απέφευγε την αντιπαράθεση με κάθε κόστος. Δίσταζε ακόμη και όταν ήξερε πως ο στρατηγός Ιωαννίδης ήταν απειλή για το μέλλον του. Αρνούνταν να πάρει μέτρα για να τον αντιμετωπίσει και να τον βγάλει από τα αθηναϊκά δρώμενα».
Στο ίδιο κείμενο ο Τάσκα χαρακτηρίζει τον Δημήτριο Ιωαννίδη «σκληροπυρηνικό», ο οποίος σχετίζεται, όπως γράφει ο διπλωμάτης, «με την εικόνα των βασανισμών και της σκληρότητας που ταλαιπώρησε το καθεστώς Παπαδόπουλου». Ακόμη, ο Τάσκα προδικάζει αποτυχία του Ιωαννίδη και εξηγεί ότι συμφέρον των ΗΠΑ είναι όλοι οι νέοι «αυτοδιορισμένοι» αρχηγοί του καθεστώτος να ταυτιστούν με τις αμερικανικές θέσεις. Προτείνει μάλιστα οι ΗΠΑ να ξεκαθαρίσουν στους δικτάτορες ότι η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει σε ελεύθερες δημοκρατικές εκλογές.
Οι πρεσβείες των ΗΠΑ σε κάθε χώρα παρακολουθούσαν στενά τα γραφόμενα στον διεθνή Τύπο σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Την 1η Ιουλίου 1973 ο βρετανός δημοσιογράφος Τσαρλς Φόλεϊ έγραψε στον «Observer» ότι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε υπηρετήσει στα Τάγματα Ασφαλείας. Τέσσερις ημέρες μετά το δημοσίευμα, τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στο Λονδίνο (1973LONDON07709) ασχολείται με τον βρετανό δημοσιογράφο. Σε αυτό αναφέρεται ότι ο Φόλεϊ απολύθηκε το 1959 από τον «Observer», ότι συνέταξε τα ημερολόγια του Γρίβα στα μέσα του ’60 και ότι διέμενε στην Καλιφόρνια. Επικαλούμενος άλλες πηγές, ο πρεσβευτής Ανενμπεργκ χαρακτηρίζει τον Φόλεϊ «ασυνείδητο» και το κείμενό του «έργο φαντασίας και κουτσομπολιού».
Σε ένα ακόμη από τα διαθέσιμα τηλεγραφήματα ο πρεσβευτής Τάσκα στέλνει προς έγκριση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ προσχέδιο συνέντευξής του στο περιοδικό «Newsweek» (1974STATE189755). Σε μία από τις ερωτήσεις για το αν η CIA ήλεγχε τον Ιωαννίδη ο Τάσκα απαντά ότι «αν οι ΗΠΑ είχαν τη δυνατότητα να επιλέξουν έναν έλληνα αρχηγό -την οποία δεν έχουν – πιστεύετε ότι θα διάλεγαν τον Ιωαννίδη; Ας είμαστε σοβαροί». Σε σχόλιό του στο τηλεγράφημα ο Τάσκα λέει ότι συνεννοήθηκε με τον ανταποκριτή του περιοδικού να δημοσιευθεί η συνέντευξη αφού δοθεί το πράσινο φως από την Ουάσιγκτον. «Πιστεύω ότι αυτή η δημοσίευση θα βοηθήσει να διορθωθούν κάποιες παρανοήσεις για την αμερικανική πολιτική στην Ελλάδα», γράφει ο διπλωμάτης.
Εναν χρόνο μετά ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζακ Κιούμπις χαρακτηρίζει «χρήσιμη» την κατάθεση Ιωαννίδη στο δικαστήριο, ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για τις πράξεις του και αρνείται να εμπλέξει στο πραξικόπημα την αμερικανική κυβέρνηση. Παράλληλα ο Κιούμπις ζητεί από το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών να προσέξει γιατί και στην Ελλάδα κυκλοφορούν και άλλες ιστορίες που θέλουν εμπλοκή του αμερικανικού παράγοντα στην εγκαθίδρυση της δικτατορίας και στο πραξικόπημα στην Κύπρο.

http://www.tanea.gr/news/politics/article/5011764/sthriksate-th-xoynta-kai-apotyxate/

Wikileaks: «Στηρίξατε τη χούντα και αποτύχατε» έλεγε ο σάχης του Ιράν στις ΗΠΑ

Οταν ο σάχης του Ιράν ασκούσε κριτική στην πολιτική των ΗΠΑ στην Ελλάδα

  | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 |
Μία νέα εφαρμογή πληροφορικής που δίνει τη δυνατότητα να αναζητήσει κανείς τηλεγραφήματα αμερικανικών πρεσβειών από τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 με τρόπο που μέχρι σήμερα δεν ήταν εφικτός, δημιούργησε το Wikileaks. «ΤΑ ΝΕΑ», μαζί με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το Associated Press στη Βρετανία, το ιταλικό περιοδικό «L’Espresso», την αυστραλιανή εφημερίδα «The Age», τη μεξικανική «La Jornada» και άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανά τον κόσμο, είχαν πρόσβαση στην εφαρμογή και στα τηλεγραφήματα τον τελευταίο μήνα για την αναζήτηση των καλύτερων ιστοριών που βρίσκονται κρυμμένες σε περισσότερα από 1,7 εκατομμύρια διπλωματικά έγγραφα.Εμπλοκή των ΗΠΑ στο πραξικόπημα του 1967 έβλεπε ο σάχης του Ιράν Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί, όπως προκύπτει από συνομιλία του με τον αμερικανό πρεσβευτή στην Τεχεράνη Ρίτσαρντ Χελμς τρεις ημέρες μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.ΤΟ ΤΕΤ Α ΤΕΤ. Στις 23 Ιουλίου 1974 ο Παχλαβί εξέθεσε στον Χελμς τις απόψεις του για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, χωρίς να γνωρίζει ακόμα τις διεργασίες για σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης και την επιστροφή του μετέπειτα πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή. Στο τηλεγράφημα με κωδικό 1974TEHRAN06170 που εντόπισαν «ΤΑ ΝΕΑ» με τη νέα εφαρμογή του Wikileaks, ο σάχης είπε στον αμερικανό διπλωμάτη ότι «οι ΗΠΑ απέτυχαν στην Ελλάδα υποστηρίζοντας το στρατιωτικό πραξικόπημα και την εκθρόνιση του βασιλιά». Ο Χελμς αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση των ΗΠΑ με τα συγκεκριμένα γεγονότα και ο Παχλαβί πρόσθεσε ότι η μόνη λύση για την Ελλάδα εκείνη την περίοδο ήταν η μοναρχία. «Εάν οι Αριστεροί προκαλέσουν τους στρατιωτικούς – κάτι το οποίο θα γίνει αργά ή γρήγορα – ο ελληνικός λαός δεν θα έχει πού να στηριχθεί και θα επικρατήσει αναρχία στη χώρα», τόνισε ο τότε ηγέτης του Ιράν. «Η μοναρχία είναι η μόνη εγγύηση για να μην αποκτήσει η χώρα κομμουνιστική κυβέρνηση», συμπλήρωσε.
Παρόμοιους φόβους με του Παχλαβί για τα ελληνικά πολιτικά δρώμενα είχε μεταφέρει στον Χελμς τον Ιούνιο του 1973 ο ιρανός υπουργός Δικαιοσύνης Αλάμ (τηλεγράφημα 1973TEHRAN03980). Στο ίδιο τηλεγράφημα που εξιστορεί αυτή τη συνάντηση γίνεται αναφορά σε ταξίδια του σάχη σε Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία και Βουλγαρία. Εκεί, ο ιρανός ηγέτης είχε διαπιστώσει ότι τα κομμουνιστικά καθεστώτα ήταν ικανοποιημένα από την πτώση της μοναρχίας στην Ελλάδα.
Η αγωνία του για την τύχη του θεσμού δεν ήταν σημάδι ανασφάλειας για το δικό του πολιτικό μέλλον. Ο Χελμς άλλωστε σχολίαζε τότε ότι ο Παχλαβί αισθανόταν ιδιαίτερα ισχυρός στη χώρα του – η δική του εκθρόνιση άλλωστε συνέβη έξι χρόνια αργότερα. Τον συνέδεε όμως μακρά φιλία με τη βασιλική οικογένεια της Ελλάδας. Στο αμερικανικό τηλεγράφημα λίγες ημέρες μετά την εισβολή στην Κύπρο αναφέρεται ότι ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος, που από το 1967 είχε εγκαταλείψει την Ελλάδα, σχεδίαζε διακοπές στην Κασπία με τον σάχη. Ο Παχλαβί όμως του είχε ζητήσει να αναβάλει την επίσκεψή του εξαιτίας της κρίσιμης περιόδου στην Ελλάδα.Η ΣΤΗΡΙΞΗ. Παρά τις καλές σχέσεις με τη βασιλική οικογένεια, ο σάχης εξήγησε στον αμερικανό πρεσβευτή κατά την ίδια συνάντηση ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να υποστηρίξει δημοσίως την Τουρκία στο θέμα της Κύπρου. Η δημόσια δήλωση υποστήριξης του σάχη είχε γίνει την επομένη της αποβίβασης τουρκικών στρατευμάτων στη Μεγαλόνησο. Ο Παχλαβί τόνισε, σύμφωνα με το αμερικανικό τηλεγράφημα, ότι το Ιράν έπρεπε να ταχθεί υπέρ των τουρκικών θέσεων λόγω κοινού θρησκεύματος. Ακόμη οι δύο χώρες μαζί με το Ιράκ, το Πακιστάν και τη Μεγάλη Βρετανία είχαν συμμαχικές σχέσεις βάσει του Συμφώνου της Βαγδάτης (το 1979 μετά την ανατροπή του σάχη, το νέο τότε ισλαμικό καθεστώς του Ιράν απέσυρε τη χώρα από τη συμμαχία).
Στην κατ’ ιδίαν συνομιλία του όμως με τον Χελμς ο σάχης ξεκαθάρισε ότι «οι Τούρκοι δεν είχαν καμία νομιμοποίηση, βάσει των διεθνών συνθηκών, για εισβολή στην Κύπρο». Ενα μήνα αργότερα, σε τηλεγράφημα του αμερικανού πρεσβευτή στην Αγκυρα Γουίλιαμ Μάκομπερ, με ημερομηνία 27 Αυγούστου 1974 (κωδικός: 1974ANKARA06875), αξιωματούχος της πρεσβείας μετέφερε την κουβέντα που είχε με τον σύμβουλο του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών Νταριούς Κουπάλ. Σύμφωνα με τον αξιωματούχο, ο Κουπάλ ανησυχούσε ότι οι Τούρκοι μπορεί να αρχίσουν τρίτο γύρο στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Κύπρο. Σε αυτή την περίπτωση, ο ιρανός υπουργός Εξωτερικών Χαλατμπαρί είχε ξεκαθαρίσει στον τούρκο ομόλογό του Τουράν Γκιουνές ότι το Ιράν θα δυσκολευτεί να λειτουργήσει ως ο «πιο κοντινός σύμμαχος» της Τουρκίας.

http://www.tanea.gr/news/politics/article/5012101/ta-pyrhnika-oneira-ths-xoyntas/

Wikileaks: Τα πυρηνικά όνειρα της χούντας

Τα τηλεγραφήματα που αποκαλύπτουν τις διαπραγματεύσεις με αμερικανική εταιρεία

  | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 | 15/04/2013
Μια νέα εφαρμογή πληροφορικής, η οποία δίνει τη δυνατότητα αναζήτησης τηλεγραφημάτων αμερικανικών πρεσβειών από τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 με τρόπο που έως σήμερα δεν ήταν εφικτός, ανέπτυξε το Wikileaks. «ΤΑ ΝΕΑ» και άλλα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης είχαν πρόσβαση τον τελευταίο μήνα μέσω της εφαρμογής σε περισσότερα από 1,7 εκατομμύρια διπλωματικά έγγραφαΜία ημέρα πριν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, καθώς στήνονταν οδοφράγματα στους δρόμους, ο αμερικανός πρεσβευτής Τάσκα ενημέρωνε την Ουάσιγκτον για το τηλεφώνημά του στον υπουργό Εθνικής Αμυνας Νικόλαο Εφέσιο. Μεταξύ άλλων, οι δύο άνδρες κουβέντιασαν για θέματα πυρηνικής ενέργειας. Δεν ήταν η πρώτη φορά που άνοιγε αυτή η συζήτηση στο δικτατορικό καθεστώς. Τηλεγραφήματα που εντόπισαν «ΤΑ ΝΕΑ» με τη νέα εφαρμογή του Wikileaks αποκαλύπτουν τις πολύμηνες διαπραγματεύσεις αμερικανικής εταιρείας με τη ΔΕΗ και τη χούντα για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου. Η συμφωνία δεν έκλεισε τότε. Δύο δεκαετίες αργότερα η ίδια εταιρεία ανέλαβε τη διαχείριση της κατασκευής του μετρό της Αθήνας.
Η ιστορία ξεκινά τον Ιούλιο του 1973. Σε τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας (1973ATHENS04730), το περιεχόμενο του οποίου δεν είναι διαθέσιμο, φαίνεται από τα στοιχεία που διασώθηκαν ότι η εταιρεία Bechtel επελέγη ως σύμβουλος για τη δημιουργία πυρηνικού εργοστασίου στην Ελλάδα. Εναν μήνα αργότερα άλλο τηλεγράφημα, με κωδικό 1973ATHENS05528 και μη διαθέσιμο περιεχόμενο, φέρει τίτλο: «Οι διαπραγματεύσεις με την Bechtel προχωρούν ικανοποιητικά». Οι Αμερικανοί επανέρχονται τον Οκτώβριο του 1973, παρατηρώντας σε τηλεγράφημά τους ότι ο υπουργός Ενέργειας στη δικτατορική κυβέρνηση Μαρκεζίνη, ο Απόστολος Παπαγεωργίου, «προτιμά αργές κινήσεις» στο ζήτημα της πυρηνικής ενέργειας.
Η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα παρακολουθεί στενά μέσω των ακολούθων της την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων με την Bechtel. Στις 20 Οκτωβρίου ο Παπαγεωργίου δίνει το πράσινο φως στον διοικητή της ΔΕΗ Δημόπουλο να προχωρήσει σε σύναψη συμβολαίου με την αμερικανική εταιρεία (1973STATE10098). Ακολουθεί η εξέγερση του Πολυτεχνείου, το πραξικόπημα του στρατηγού Δημήτριου Ιωαννίδη και σιγή τουλάχιστον δύο μηνών στα τηλεγραφήματα σχετικά με την πυρηνική ενέργεια.
Τον Φεβρουάριο του 1974 ο πρεσβευτής Τάσκα αναθερμαίνει τη συζήτηση για τα πυρηνικά με τηλεφώνημά του στον νέο διοικητή της ΔΕΗ Ιωάννη Οικονομόπουλο (1974ATHENS00738). Τρεις ημέρες αργότερα η αμερικανική αποστολή στη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας ενημερώνεται από ανεπίσημη πηγή ότι η Ελλάδα ζητεί να αποκτήσει εμπλουτισμένο ουράνιο από τις ΗΠΑ για τον πρώτο της αντιδραστήρα (1974IAEAV01059). Μάλιστα, ορίζεται ως έτος πρώτης παράδοσης το 1980. Τον Μάρτιο όμως ο γενικός διευθυντής της ΔΕΗ Γιώργος Βαφειάδης ενημερώνει την αμερικανική πρεσβεία ότι η συμφωνία με την Bechtel έχει σκαλώσει (1974ATHENS01431).
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ. Στα τέλη Μαΐου, δύο εβδομάδες πριν από το ταξίδι αντιπροσωπείας της ΔΕΗ στο Σαν Φρανσίσκο όπου θα συναντούσε στελέχη της Bechtel, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στέλνει τηλεγράφημα (1974STATE106283) στην πρεσβεία του στην Αθήνα. Το έγγραφο φέρει τίτλο «Πυρηνική ενέργεια, ΔΕΗ», ωστόσο δεν έχει αποχαρακτηριστεί. Είναι το μοναδικό έγγραφο για αυτό το ζήτημα την ίδια περίοδο που μέχρι σήμερα παραμένει απόρρητο.
Το ταξίδι της αντιπροσωπείας της ΔΕΗ στις ΗΠΑ φαίνεται να πηγαίνει καλά. Σύμφωνα με αμερικανικό τηλεγράφημα, υπογράφεται συμφωνία με την Αμερικανική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας για προμήθεια εμπλουτισμένου ουρανίου και δίνεται και προκαταβολή (1974ATHENS04128). Το ποσό δεν αναφέρεται. Ωστόσο το συμβόλαιο με την Bechtel έπρεπε να εγκριθεί και από το διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΗ.
Ο ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗΣ. Πρόσωπο-κλειδί στις διαπραγματεύσεις αυτή την περίοδο φαίνεται ότι είναι ο Δημήτριος Συμεών, ο οποίος είχε αναλάβει τον Μάρτιο του 1974 τη θέση του διευθυντή στο νεοσυσταθέν τότε γραφείο πυρηνικής ενέργειας της ΔΕΗ. Ο Συμεών δήλωνε, σύμφωνα με τους Αμερικανούς (1974ATHENS01686), ότι η πρώτη πυρηνική μονάδα θα λειτουργούσε στην Ελλάδα το 1983. Εκτιμούσε μάλιστα ότι έως το τέλος του 1989 η Ελλάδα θα είχε επτά πυρηνικά εργοστάσια των 600 μεγαβάτ. Εναν χρόνο αργότερα, κατά τη Μεταπολίτευση, ο Συμεών μετέθετε τη λειτουργία του εργοστασίου στο 1985 (1975ATHENS04120).
Χρειάστηκε να περάσει και άλλος χρόνος ώσπου να εξεταστεί εκ νέου, από τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση πια, η λύση της πυρηνικής ενέργειας.
Από την Κάρυστο στο μετρό της Αθήνας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 15/04/2013 08:00 |
Το 1976 ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής ζήτησε να προχωρήσει η κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου. Οι ΗΠΑ ήλπισαν ότι η Bechtel θα μπει ξανά στο κάδρο των διαπραγματεύσεων, καθώς η τελική έγκριση της συνεργασίας της με την Ελλάδα είχε παγώσει το 1974 μετά την εισβολή των τουρκικών δυνάμεων στην Κύπρο (1976ATHENS12135). Τα σχέδια ναυάγησαν οριστικά το 1982, έπειτα από αντιδράσεις κατοίκων της Καρύστου. Το δικό τους μέρος είχε επιλεγεί για να στεγάσει τον αντιδραστήρα. «Αν είχε συζητηθεί κάτι για την περιοχή μας και επί χούντας θα το ξέραμε», λέει στα «ΝΕΑ» η Μόσχα Χατζηνικολή. Ο πατέρας της ήταν δήμαρχος Καρύστου όταν εναντιώνονταν οι κάτοικοι στα σχέδια Καραμανλή.
Τελικά η Bechtel, εταιρεία που ιδρύθηκε το 1898 στις ΗΠΑ και δραστηριοποιείται στη διαχείριση μεγάλων κατασκευαστικών έργων σε διάφορα κράτη, συνεργάστηκε με την Ελλάδα το 1992. Τότε ανατέθηκε στην εταιρεία η διαχείριση του σχεδιασμού και της κατασκευής του μετρό της Αθήνας. Ενα έργο που όπως γράφει η Bechtel στην ιστοσελίδα της, «λίγοι πίστευαν ότι μπορούσε να ολοκληρωθεί μέχρι το 2004».

© Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη Α.Ε.

Το σύνολο του περιεχομένου και των υπηρεσιών του site διατίθεται στους επισκέπτες αυστηρά για προσωπική χρήση. Απαγορεύεται η χρήση ή επανεκπομπή του, σε οποιοδήποτε μέσο, μετά ή άνευ επεξεργασίας, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη.